راهنمای خرید لاستیک های تیوبلس

لاستیک های بدون تیوب
. با توجه به پیشرفت تکنولوژی در صنعت دوچرخه سازی و تیوپ دوچرخه ، می توان گفت که آینده لاستیک های دوچرخه، در دست لاستیک های بدون تیوب خواهد بود. اما دلیل این امر چیست؟ برتری این نسل جدید نسبت به نسل قبلی خود چیست؟ لاستیک های بدون تیوب چگونه هوای درون خود را حفظ کرده و چه معایب و مزایایی دارند؟ برای پاسخ به سوالات فوق و آشنایی بیشتر با لاستیک های بدون تیوب در این مقاله با ما همراه باشید
لاستیک های بدون تیوب همانطور که از نام آن ها مشخص است، به لاستیک هایی گفته می شود که برای نگه داشتن هوای درون خود به تیوب نیاز ندارند. این لاستیک ها در دو نوع تیوبلس (tubeless) و تیوبلس-ردی (tubeless-ready) ساخته و در بازار موجود هستند که تفاوت هایی باهم دارند. در ادامه به بررسی تفاوت های آنها می پردازیم.
ساختار لاستیک تیوبلس:
لاستیک های تیوبلس هم مانند لاستیک های معمولی دارای سه قسمت اصلی شامل: آج، ساختمان لاستیک و لبه لاستیک هستند. اما در این بین تفاوت هایی وجود دارد که از جمله آن ها می توان به لایه محافظ در ساختمان لاستیک های تیوبلس اشاره کرد.
لایه محافظ ممکن است در لاستیک های معمولی نیز به چشم بخورد اما وجود آن در لاستیک های تیوبلس به جهت حفظ هوای داخل لاستیک و افزایش استحکام آن ضروریست. نحوه قرارگیری لایه های محافظ در لاستیک های مختلف متفاوت بوده و بسته به کاربرد و قیمت لاستیک، متغیر است. اما لاستیک های تیوبلس از یک لایه محافظ اضافه بهره می برند. این لایه که معمولا از جنس بوتیل است به منظور حفظ هوای درون لاستیک در غیاب درزگیر استفاده می شود. لایه های به کار رفته در لاستیک های تیوبلس اغلب سخت تر و سنگین تر هستند. برای مثال در ساده ترین نوع لاستیک های تیوبلس، از یک لایه پوشش آرامید برای محافظت از بدنه اصلی لاستیک استفاده می شود، به این صورت که پوشش آرامید، لایه اصلی و حتی لبه لاستیک را در بر می گیرد. سپس از یک لایه بسیار نازک فلز انعطاف پذیر ضد آب نیز در قسمت خارجی لاستیک یعنی دقیقا در زیر آج ها استفاده می شود تا شانس پنچری به کمترین حد ممکن برسد. در مورد لایه اصلی لاستیک در قسمت قبل مفصل توضیح داده و اشاره کردیم که بدنه و ساختار اصلی لاستیک که معمولا از جنس نایلون است در تراکم های مختلف تولید می شود که واحد سنجش تراکم آن TPI یا رشته بر اینچ بوده و با توجه به کاربرد لاستیک، متغیر است.
طوقه چرخ:
یکی از اصلی ترین اجزایی که در کارآمدی هرچه بیشتر لاستیک های تیوبلس نقش به سزایی ایفا می کند، طوقه چرخ است. برای استفاده از لاستیک های تیوبلس به طوقه مخصوص نیاز دارید. به طور خلاصه طوقه های مخصوص لاستیک های تیوبلس دارای مرکز کم عمق تری هستند تا به باد شدن سریع تر لاستیک کمک کنند، همچنین لبه های لاستیک نیز تنگ تر طراحی شده است تا به خوبی در لبه های طوقه فیکس شده و مانعی برای خروج هوای لاستیک باشد.
طوقه چرخ و طریقه اتصال لاستیک به آن، تفاوت اصلی دو نسل از لاستیک های بدون تیوب است. لاستیک های بدون تیوب معمولا در دوگروه UST و Tubeless-ready طبقه بندی می شوند.
در لاستیک های UST که نسل سنتی و اولیه لاستیک های تیوبلس محسوب می شوند، در لبه لاستیک مفتولی به کار رفته که این لبه باید به خوبی درون طوقه قرار گرفته و مانع از خروج هوای داخل لاستیک شود. به علاوه در این لاستیک ها، از یک لایه پوشش اضافی از جنس بوتیل استفاده شده است تا بدون نیاز به درزگیر، لاستیک عایق بندی شود، اما استفاده از این لایه اضافی باعث افزایش وزن لاستیک شده، ضمن اینکه ضخامت لاستیک نیز افزایش یافته و موجب سفتی ساختار لاستیک می شود.
در نسل جدیدتر این لاستیک ها، یعنی لاستیک های tubeless-ready، عمدتا پس از قرار گرفتن لبه لاستیک درون طوقه، باید آن را توسط درزگیرهای مایع محکم کرد.استفاده از درزگیر، علاوه بر حفظ هوای درون لاستیک از وزن اضافه آن جلوگیری کرده و در نتیجه شما لاستیکی منعطف تر و سبک تر خواهید داشت. به همین خاطر است که این نسل از لاستیک های تیوبلس از محبوبیت بیشتری برخوردارند.

دانستنیها...